پسر گلم...

سلام پسر پسر خوشگلم.دلم برات تنگ شده بود.این روزها خیلی خوبم.اصلا اصلا مامانی رو اذیت نمیکنی.به موقع به کارهای خونه میرسم.البته میدونم که تو هم خیلی کمکم میکنی.مدام تو اتاقمون هستم و در حالیکه روی تخت دراز کشیدم به وسایلها و تخت و کمد و عروسک هات نگاه میکنم و تصور میکنم که تو، تو تختت هستی و داری با خرس گنده بازی می کنی.راستی دیروز باهم دیگه داستان خروس زری ، پیرهن پری احمد شاملو رو گوش دادیم.دوربین هم روشن بود تا واکنشهاتو ثبت کنم.اما توی شیطون بلای جگر مامانی تا دوربین خاموش می شد حرکت میکردی و تا روشن می شد ساکت میموندی.از شعرها و آهنگ هاش خیلی خوشت اومده بود.داستان تموم نشده و بقیشو باهمدیگه فردا گوش میدیم.شبی چندتا لغت انگلیسی هم یاد میگیری .بقول بابایی میگه ، میترسم بچه بدنیا بیاد بجای گریه ، لغت انگلیسی بگه.

الان هم که بیداری و داری بامن وبلاگتو بروز میکنی.خوشم میاد که همپای من هستی و با من هم قدمی.

راستی دیشب بابایی لگدهای محکمتو دیدو کلی ترسید.همش میگفت تو خیلی شیطونی و بعدا پدر مارو در میاری.میگفت فکر نمیکرده تو اینقدر قوی باشی و اینجوری لگد بزنی...منم میگفتم ، پدر منو در میاره...تو که از صبح تا شب نیستی ، من میمونم و پسرم.     که قوربون اون شیطونیهات برم...