واکسن دوماهگی

صبح به همراه نیک آهنگ رفتیم بهداشت تا واکسن دوماهگی گل پسرم را بزنیم.به اندازه کافی بهش شیر دادم و قبل از رفتن هم قطره ی استامینفون.من خودم بیشتر ناراحت آمپول زدنش بودم.اما سعی میکردم آروم باشم تا نگرانیم به نیک آهنگ منتقل نشه.کارمند بهداشت گفت اماده اش کنم و من هم حین لباس کندنش نازش میکردم و نیک اهنگ هم میخندید.باید با یه دست محکم پای چپش رو نگه میداشتم.سعی کردم خودم آمپول رو نبینم.محکم پاشو گرفتم و صورتم و به صورتش چسبوندم.پسرم همینکه آمپول تو پاش رفت ناگهان جیغ زد و از درد زیاد نفسش بالا نمیومد .منهم مدام بوسش می کردم و صورتش و با صورتم ناز میدادم و آرومش می کردم.الهی براش بمیرم و هیچ وقت درد کشیدنش و نبینم.... بعد از دو دقیقه آروم شد.ولی پای دوم هم باید نگه میداشتم .بازم مثل قبل نازش دادم و پسرکم از درد جیغ کشید و این اولین باری بود که اینقدر با صدای بلند و از ته دل گریه میکرد.دیگه نتونستم طاقت بیارمو منهم همراهش اشک ریختم.هی نازش میدادم و آرومش کردم.اما خیییلیییی سخت بود...

اومدیم خونه و سر 4 ساعت بهش قطره دادم.احتمال تب رو داشت.برای همین فورا با بابایی رفتیم خونه ی مادربزرگ تا اگر تب کرد و بیقراری کرد من دست تنها نباشم.بابایی هم فورا به مراسم اولین سالگرد بابابزرگیش رفت.اما شب زود برگشت.تا ساعت 12 نیک آهنگ سر ساعت قطرشو خوردو کمی بیقراری میکردو بعد می خوابید.اما از 12 به بعد تا 5 و نیم صبح گریه میکرد و با ناله بیقراری میکرد. تبش بالا و پایین می شد. کمپرس آب سرد هم رو پاهاش گذاشتیم.اما شب سختی برای هممون بود.خدارو شکر بعد از دوروز بهتر شده.الهی قوربونش برم روز اول حتی شیر هم نمیتونست بخوره.وقتی می خوابید با هر نفس کشیدنش از درد پا ناله میکرد....اما الان بهتر ه و مثل قبل شیر میخوره.اینها هم عکسهای خونه ی مامان بزرگیشه.سعی کردم همه ی چیزهایی که باعث آروم شدنش می شد رو در کنارش بزارم.از آویز بالای تختش گرفته تا بالش عروسکیش که تو خونه مدام کنارشون باشه..

.